SEVİMSİZ BİR KAVRAM: YOBAZ

• YOBAZ; bir inanca, bir düşünceye körü körüne, 
• aşırı ölçüde bağlı olan, hoşgörüden yoksun kimseye denir.
Yobazlık, tutuculuğun inançla örülmüş halidir. Her ideolojinin yobazları olabileceği gibi, dinlerin ve dini yapılarında yobazları bugünkü kadar değilse de hep olmuştur.
       Kur'an'a inandığını söyleyen bir adam, şöyle bir cümle kurabiliyorsa; "Kur'an müslümanlığı diye bir sapıklık çıktı." Yobazı yakaladınız demektir. İnandığı kitabın anlaşılması gerektiği fikrine gıcık kapan bir kişi sizce nedir? Kur'andaki evrensel ilkeleri ölünün arkasından okuyup, onun ruhuna fayda sağlayacağına inanan sizce nedir? Ölmüş bir kişiye süfle veren sizce nedir? Bunlar inanç tutulması değilse nedir. Sorgulanmayan din ile putlaştırılan beşerlerle nasıl medeniyet inşa edeceksiniz?
       Patolojik bir vaka olan yobazlık; inançta şablon düzeyinde kalmaktır. Yani şekilcidir. Sakal, bıyık, kıl, cüppe, sarık ve bid'atlerle iç içe geçmiş hurafeler...kadının elbisesinin rengine bile karışan bir anlayışın, yobazlıktan başka adımı olur?
 Her bir Nebi bu şablonları kırmak için çaba harcamış; hiç bir Nebi çağının örf-adetlerini ileriki nesillere din diye aktarmamıştır. Her bir düşünür, gerçek aydın ve alim bu zihniyetlere karşı mücadele etmiştir.
          Bir şablonun içinde yaşayan hem kendisine yük hem de başkalarına yüktür. Kendini aşma çabası olmayan, enerjisini, kendi dünya görüşünü başkasına dayatmak için harcamaya başlar. İşte bu dayatmacı zihniyetin müşahhas hali olan yobazlık, aynı zamanda bir düşünce tembelliğidir, yobazlık, insanın düşünebilme yeteneğine açıkça ihanettir… Düşünebiliyormusunuz! Din adına sadece bir beşerden besleniyor, ancak Vahy'i kendilerinin bildiğine inanıyor. 
         Zamanın ruhunu  yakalayamayan, asrı idrak edemeyen köhne bir zihniyettir yobazlık. Şekilci, lafızcı, kalıpçı, açısız, emeksiz, ambalajcı, reddiyeci, etiketçi, şartlanmış, farklılıklara kapalı, özeleştiriden yoksundur. Özeleştirinin adını duymaya tahammülü bile yoktur. Kendinden daha bilgisizleri kışkırtır. Bu karakterde tahammülsüzlük normalleşmiştir. Haddine bakmadan her konuda üst perdeden yargıya varır, kalemi kırar. Tanrısını kendi atar, sonra tapar. 
       Yobazlığın karanlık bir örtüsü vardır, diğer şahıslara kapalıdır, pusu halinde durur, hep bir hesabı vardır, önyargılıdır, sabit fikirlidir kendi bildiği dışında doğru yoktur. Bilgi kaynağını tabulaştırmıştır. Kendisi, mezhebi, meşrebi dışındaki herkesi yetersiz, zararlı, sapık, yıkıcı görmek, göstermek yobazlığın alâmeti farikasıdır.
     Yobaz, hizipçidir, nefret söyleminin alasını üretir ve yöntemi tekfirdir. Tabularını putlaştırmıştır. Feraseti sadece at gözlüğü olarak kullanır. Geçmişin hortlamasını ister; ama imanı ölüdür, hep bağımlıdır; hem uyuşuktur. "Ğassalın elindeki meyyittir. Farklı olana karşıdır. Bilgisiz ve haristir; münakaşa etmez, söver.
        Yobazlık bir yol değil, belki zorbalık halidir. Çeşitleri çoktur: 
Softa yobazlar, okur yobazlar, yazar yobazlar. Okur-yazar yobazlar, seküler-ateist yobazlar, feminist yobazlar, kapitalist yobazlar, Kemalist yobazlar, siyasi-politik yobazlar, din yobazları, makam-mevki yobazları, yobaz aynı zamanda kibirlidir. Bilmez ki kişi büyüklendikçe küçülür. 
        Zamanın ruhunu yakalayamayan, asrı idrak edemeyen, aracısız kulluk edemeyen köhne bir zihniyettir yobazlık. Şekilci, lafızcı, kalıpçı, açısız, ambalajcı, reddiyeci, etiketçi, şartlanmış, farklılıklara kapalı, özeleştiriden yoksundur. Bilse en büyük düşmanı kendisidir. Her ideolojinin içinde yobazlar vardır amma benim sözüm daha çok din yobazlarına..."Bir toplum kendini değiştirmedikçe, Allah onların durumunu değiştirmeyecektir." (K.Kerim)
 Sakın yobaz olma! Tamam mı kardeşim?
     Roger Garaudy, "Yobazlıklar' kitabını okuyucuya öneriyorum. Kitapta kurtuluş  çareleri de mevcut.